Table of Contents - PDF
Book description:
Od momentu swego powstania Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” cieszył się bezprecedensowym zainteresowaniem i sympatią na całym świecie. Polska znajdowała się w centrum uwagi światowych mediów zarówno w okresie legalnej działalności związku, jak i po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r., kiedy to organizacja została zdelegalizowana. W działania na rzecz „Solidarności” zaangażowali się ludzie o różnych poglądach, wywodzący się z odmiennych tradycji ideowych i w wielu innych sprawach stojący po przeciwnych stronach politycznej barykady. W gronie przyjaciół „Solidarności” znajdowali się chrześcijanie i ateiści, konserwatyści i eurokomuniści, związkowcy i pracodawcy, liberałowie i socjaliści. W wielu przypadkach ich zaangażowanie na rzecz polskiego ruchu wolnościowego nie było jedynie chwilowe, lecz stanowiło ważną część ich ideowej i politycznej biografii.
Fenomen poparcia, jakim cieszyła się „Solidarność” poza Polską, jest istotnym fragmentem intelektualnej i politycznej historii XX wieku, a przede wszystkim ostatniej dekady zimnej wojny. Silne poparcie płynące z Zachodu przyczyniło się do końcowego sukcesu „Solidarności” i związanych z nią środowisk, jakim było rozpoczęcie w 1989 r. budowy niepodległej i demokratycznej Polski. Z uwagi na skalę wsparcia dla „Solidarności” w latach 1980–1989, organizowanego także przez niektóre rządy zachodnie, autor stawia tezę, że również społeczeństwa zachodnie miały swój udział w pokojowym procesie upadku komunizmu w Polsce i całym bloku wschodnim.