Opis:
Stefan Balicki „Bylina” (1922-1949) jako nastoletni chłopiec bronił Warszawy w 1939 r. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji koło Krosna. Gdy te tereny zostały zajęte przez Armię Czerwoną, wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Walczył o Kołobrzeg, Wał Pomorski, został ciężko ranny podczas przeprawy przez Odrę.
Po wojnie osiedlił się na Dolnym Śląsku, lecz gdy komuniści zaostrzyli represje wobec przeciwników sowietyzacji Polski, pojechał na Sądecczyznę i przyłączył się do konspiracji niepodległościowej. Ze względu na duże doświadczenie został jednym z dowódców oddziału „Żandarmeria” Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowców.
Stanisław Szajna ps. „Orzeł” (1924-1949) pochodził z ziemi lwowskiej. W czasie II wojny światowej związał się z AK. Uczestniczył w obronie polskich osiedli przed nacjonalistami ukraińskimi, a później w akcji „Burza”. Po wojnie włączył się w konspiracyjne działania niepodległościowe. W 1948 r. przystąpił do działającego w powiecie nowosądeckim oddziału „Żandarmeria” PPAN. Jego podstawowym zadaniem była ochrona kapelana oddziału, ks. Władysława Gurgacza.
Obaj zostali aresztowani, skazani na śmierć i 14 września 1949 r., wraz z ks. Gurgaczem, straceni na podwórzu więzienia Montelupich w Krakowie.